Tevbe suresine sonradan eklenen 2 söz için analiz: Allah’ın sadece kendisi için kullandığı Rahim (114 yerde) ve Rauf (10 yerde) isimlerinin Muhammed peygamber için kullanıldığı sözleri 19 sistemi deşifre etmektedir.

Çok önemli bilgilendirme:

Tevbe suresine sonradan eklenen 2 sözün Kuran’ın ayetlerinden mi, yoksa sonradan eklenen sözler mi?” sorusunu sormak bizi Kuran'ı inkar edenler değil; gerçeğin peşinde olanlardan ve Rabbine yol arayanlardan yapar. Bu sorunun cevabını aramak Kuran'a saygısı olan ve Rabbine tam iman etmiş olan kişilerin görevidir.  Bu makaleyi okuyan herkesin üstüne bir sorumluluk yüklenecektir. Allah Kuran’ı nasıl korumaktadır? Bu soruyu herkes kendisine sormak ve cevabını aramak zorundadır. Kuran Allah katından geldiyse kendisini kıyamete kadar koruması gerekir. Harflerini dahi koruyan bir sistem olması gerekir. Allah Kuran’ı evrensel bir araç ile matematik ile korumaktadır. Kuran’ın tek bir harfi dahi korunmaktadır. Yücel Allah bu koruma işini insanlara bırakmamıştır. İnsanlar hata yapar. Kuran’ı yazarken vahiy kâtipleri hata yapabilir. Ama Allah’ın koruması ile Kuran insanlardan bağımsız olarak kendini kıyamete kadar korur.  

Yüce Allah 19 sistemini ortaya çıkararak bu koruma sistemini bize göstermekte ve öğretmektedir. 19 sistemi Kuran mushaflarındaki yanlış yazılmış olan harfleri dahi düzeltmektedir. Bunun birçok örneği Sad, Nun ve Elif harfli hurufu mukatta surelerinde görmüştük.

Tevbe suresi 127 ayet mi yoksa 129 ayet mi?  

Kuran’da başında besmele olmayan tek sure 9. sure olan Tevbe suresidir. Bu sure haricindeki tüm surelerin başında besmele vardır. Yüce yaratıcı bu surenin başına besmele koymamış fakat Kuran’daki besmele sayısını 114 ve 19’un tam katı yapmak için 27:30 ayetinde besmeleyi tam olarak geçirerek 19 sistemine işaret etmiştir. Fakat bu surenin başında besmele neden yoktur? Yüce Allah dikkatimizi bu sureye mi çekmek istemiştir?

Bu sure Allah tarafından 127 ayet olarak indirilmiştir. Fakat sonradan 2 söz 9. surenin sonuna eklenmiş, 128. ve 129. ayetler olarak Kuran’a sokulmuştur. İşte bu sözler;

9|128|لَقَدْ جَآءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِٱلْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ

Lekad câekum resûlun min enfusikum azîz, aleyhi mâ anittum harîsun aleykum bil mu’minîne raûfun rahîm.

Ant olsun! Geldi sizlere bir resûl içinizden; aziz/güç yetiren, üzerinedir onun sıkıntıya düştüğünüz; düşkün sizlere; müminlere/iman edenlere Rauf; Rahim.

9|129|فَإِن تَوَلَّوْا۟ فَقُلْ حَسْبِىَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ ٱلْعَرْشِ ٱلْعَظِيمِ

Fe in tevellev fe kul hasbiyallâhu, lâ ilâhe illâ hûve, aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azîm.

Öyle ki, eğer yüz çevirdiler, o durumda de ki: “Yeterlidir bana Allah; yoktur ilah O'nun dışında; O'na tevekkül ettim; ve O rabbidir büyük arşın.

Kuran’ı Kerim’e 9:128. ve 9:129. ayetleri olarak sokulan bu 2 sözün Kuran’dan olmadığına dair en büyük delillerden birisi Allah’ın sıfatlarından olan Rahim (رحيم)  ve Rauf (رَءُوفٌۢ) sıfatlarıdır. Yüce Allah Kuran’da tam 114 yerde Rahim (رحيم) kelimesini kullanmış ve istisnasız olarak sadece ve sadece kendisi için kullanmıştır. Detaylı inceleme için lütfen tıklayınız. Yine Rauf (رَءُوفٌۢ) kelimesini tam 10 yerde sadece ve sadece kendisi için kullanmıştır. Detaylı inceleme için lütfen tıklayınız. Allah’ın bir işareti olsa gerek ki; 128. ayet olarak sokulan sözde bu iki sıfat Allah için kullanıldığı şekliyle, tıpa tıp, harfi harfine, aynen Muhammed peygamber için kullanılmıştır. Burada hemen bir aykırılık dikkat çekmektedir. Yüce Allah bu 2 sıfatını hiç bir beşer için kullanmamış iken neden bu sözde Muhammed peygamber için kullansın? Birçok peygamber Kuran'da zikredilmesine ve bazı özellikleri anlatılmasına rağmen bu sıfatlar onlar için neden kullanılmamıştır? Onlar Rahim değiller miydi? Yüce Allah bu sıfatı sadece ve sadece kendisi için kullanmıştır. Bir beşeri ortak etmemiştir. 

Yine 129. ayet olarak eklenen sözde ise 1 adet Allah kelimesi geçmektedir ki bu da aşağıdaki tabloda görüleceği gibi Yüce Allah'ın bir hikmeti olarak bu sözün sonradan eklendiğini bizlere gösterecektir.

Yine büyük bir delil 19 sistemi ile karşımıza çıkar. Kuran’ı Kerim’e 9:128. ve 9:129. ayetleri olarak sokulan bu 2 sözün Kuran’dan olmadığını 19 sistemi haykırmaktadır. Aşağıdaki tabloda 9. surenin sonuna eklenen 2 sözün Kuran’dan saydığımızda 19 sisteminin bunu nasıl fark ettiğini gösteren tablo verilmiştir.

Çok net bir şekilde görmekteyiz ki 9. sure 127 ayet olmalıdır. 9. sure 127 ayet olduğunuda net bir şekilde görünen bir sistem ortaya çıkmaktadır. 9. sure 129 ayet olduğunda bu sistem çökmektedir. 

Ayrıca matematiksel açıdan baktığımızda Kuran'ın 9. Fibonacci sayı dizilimine (34/21) uygun olarak indirildiğini görmekteyiz. 9 rakamının da tevbe suresini işaret etmesi pek muhtemeldir. 

Bir diğer delil ise zayıf olmakla birlikte rivayetlerdir.

Kuran’ı Kerim’e 9:128. ve 9:129. ayetleri olarak sokulan bu 2 sözün ne zaman eklendiği ile ilgili tam kanıt olmasa da bazı rivayetler bize tarihsel açıdan yol gösterebilir. Rivayetler dinin kaynağı olamazlar. Dinin tek kaynağı Kuran’dır. Fakat rivayetlerin içerikleri açısından o dönemin olaylarına dair bazı bilgiler elde etmek mümkün olabilir. Bazı rivayetlerden bu 2 sözün Kuran’a sonradan nasıl sokulduğu ile ilgili tarihsel bilgiler elde etmek mümkündür.

Bu iki sözü peygamber bana okumuştu diyerek gelen ve Kuran’a sokulmasını talep eden kişinin adı Sayrafi’ye göre Huzeyme; Zerkeşî’ye göre Ebû Huzeyme el-Ensari; Buhari’ye göre Ebû Huzeyme el-Ensari; Ahmed bin Hanbel ve Tirmizi’ye göre de Ebû Huzeyme el-Ensaridir. İbn Ebî Dâvûd ise Ebû Huzeyme el-Ensari, Huzeyme bin Sabit ve Haris bin Huzeyme isimlerini zikretmiştir. Çelişkiler olsa da bu sözleri getiren kişinin Huzeyme b. Sabit El Ensari olma ihtimali yüksektir.

Bu kişi Kuran’da Allah’ın sadece ve sadece kendisi için kullandığı Rahim ve Rauf sıfatlarının Muhammed peygamber için kullanıldığı 2 sözün Kuran’a eklenmesini istemiştir. Kendisine bu sözlerin peygamber tarafından kendisine okunduğunu belirtmiştir. Vahiy kâtipleri kendisinden 2 şahit getirmesini istediğinde kendisinden başka hiç kimse getirememiştir. Çok ilginçtir ki bu 2 sözü kendisinden başka bir kimse duymuş olsa idi kendisine şahitlik yapabilirdi. Kuran’ı ezberlemiş olan birçok kişi vardı o devirde. Bu kişi iddiasında ısrarcı olmuştur.  O arada başka bir kişi şu şekilde bir söz söylemiş. “Huzeyme b. Sabit El Ensari’nin tanıklığı 2 kişinin tanıklığına eşittir”. Bunu gerekçesi olarak da şu rivayet verilir.

Rivayet:

Peygamberimiz, “Seva bin Kays” isminde bir bedeviden bir at satın almış, para­sını vermek için de onu evine götürmüştü. Peygamberimiz bir an önce eve gidip adamın parasını vermek için acele ediyor, bedevi de peşinden geliyordu. Bedevinin elindeki atı görüp de onu Peygamberimizin satın aldığını bilmeyen bir­kaç kişi, yanına yaklaşarak atı satıp satmadığını sordular. Bedevi, satacağını söyleyince bir fiyat verdiler. Bu fiyat, Peygamberimizin vereceğinden fazlaydı. Bir miktar fazla para, bedevinin fikrini değiştirmeye kâfi geldi. İleride giden Peygamberimize seslendi: “Bu atı satın alacaksan al, yoksa başkasına satarım!”

Peygamberimiz bedevinin sesini duyar duymaz yanına geldi, “Ben, bu atı senden satın almadım mı?” buyurdu.

Bedevi inkâr etti, “Hayır, vallahi ben bu atı henüz sana satmış değilim!” de­di.

Peygamberimiz ısrar etti, “Sen iyi biliyorsun ki, ben bu atı senden satın al­dım.”

Bu münakaşa üzerine halk toplanmış, Peygamberimizin tavrını merak edi­yorlardı. Bedevi konuşmaya devam ediyordu: “Bu atı sana sattığıma dair iki şahit getir, ben de razı olayım.” dedi.

Bu sefer sahabiler müdahale ettiler. Çünkü adam çok ileri gitmişti. “Yazık­lar olsun sana! Nebi (a.s.m.), haktan başka bir şey söylemez, o ne söylerse doğ­rudur.” dedilerse de, bedevi, şahit istemekten vazgeçmiyordu. Alış veriş esna­sında kimse bulunmadığı için, Peygamberimiz şahit de gösteremiyordu.

İşte tam bu anda Hz. Huzeyme ileri atıldı. Bedeviye karşı şöyle seslendi:

“Se­nin bu atı Re­sû­lul­lah’a (a.s.m.) sattığına dair ben şahitlik ederim.”

Peygamberimiz, Hz. Huzeyme’ye döndü ve “Yâ Huzeyme, sen neye dayana­rak şahitlik ediyorsun? Hâlbuki sen, pazarlık esnasında hazır değildin.” dedi,

Huzeyme şöyle cevap verdi:

“Yâ Re­sû­lal­lah, ben seni, getirmiş olduğun haki­katlerden dolayı tasdik ediyorum. Çünkü kesin olarak biliyorum ki, sen, haktan başka bir şey söylemezsin.”

Huzeyme’nin bu cesaretinden ve teslimiyetinden dolayı çok memnun olan ve sevinen Peygamberimiz, şöyle buyurdu:

“Huzeyme kimin için şahitlik yaparsa onun şehadeti iki kişi yerine geçer.”

Böylece Peygamberimiz, onu iki güvenilir insan yerine saydı.

Görmediği ve tanık olmadığı bir olayda peygamber için dahi olsa yalan söyleyerek şahitlik yapabilecek bir insan profili Yüce Allah'ın hoşnut olacağı bir insan profili değildir. Kuran'dan öğrendiğimize göre kendi alehimize de olsa her zaman doğruyu söylememiz gerekmektedir. Şahit olmadığı bir olaya ben şahit olmadım ama peygamber her zaman doğruyu söyler dese daha ahlaklı bir davranış olurdu herhalde.  

İşte bu çok tartışmalı gerekçe ile Huzeyme b. Sabit El Ensari’nin şahitliği 2 şahit olarak kabul edilmiş ve sonunda Huzeyme b. Sabit El Ensari’nin isteği gerçekleşmiş ve bu 2 söz Kuran’ın 9. suresinin sonuna eklenmiştir.

Bunun üzerine büyük tartışmalar başlamıştır. Ali bin Ebi Talip gibi peygamberin damadı ve amcasının oğlu olan kişiler Kuran’a ekleme yapıldı diye tepki gösterdikleri bazı rivayetlerde yer alır;

Ebu Bekir halife seçildikten sonra Ali b. Ebi Talib evine çekildi. Ebu Bekir'e, onun seçilişinden hoşlanmadığı için Ali'nin böyle bir tavır gösterdiği biçiminde yorumlar ulaştı. Bunun üzerine Ebu Bekir Ali'ye birini göndererek durumu soruşturdu: "Ebu Bekr'in seçimine mi karşı çıkıyorsun?" diye sorulunca Ali, "Yok vallahi" diye cevapladı. Ali'ye tekrar soruldu: "Neden evinden dışarı çıkmıyorsun?" Cevap verdi: "Görüyorum ki Kuran'a ekleme yapılıyor ve ben Kuran'ı derleyinceye kadar namaz dışında sokak kıyafetlerimi giymemeye yemin ettim." (El-Itkan Fi Ulum-il Kuran, El-Ezher yayınları, Kahire, Mısır, H.1318, C. 1, Sayfa 59)

Übeyy b.Kab yoluyla bir rivayet;

Ebu Bekr'in hilafeti zamanında Kuran derleniyordu. Yazım işlemiyle görevli sahabeler Beraet (Ültimatom) suresinin sonuna, 9:127 ayetine gelince, onun son ayet olduğunu sandılar. Bunun üzerine Ubey b. Kab kendilerine, "Peygamber bana iki ayet daha okudu" diyerek 9:128,129 ayetlerini okumaya başladı ve, "Bu iki ayet, Kuran'ın en son inen ayetleridir" diye ekledi.” (El-Itkan Fi Ulum-il Kuran, El-Ezher yayınları, Kahire, Mısır, H.1318, C. 1, Sayfa 28)

Fakat Yüce Allah Kuran’ı koruyacağını bildirmektedir. Bu nasıl olacaktır?

15:9 Zikri* Biz indirdik ve kesinlikle onun koruyucusu da Biziz.

Kuran’ı Yüce Allah korumaktadır zaten. Ama bu koruma çoğu insanın düşündüğü gibi ilk yazılan Kuran’ın hiç değişmeden günümüze geldiği şeklinde değildir. Elimizde maalesef peygamberimizden kalan Kuran mevcut değildir. Ebu Bekir’in kızı Hafsa’ya verdiği Kuran’da mevcut değildir. Kaldı ki Osman Mushaf’ı da elimizde yoktur. (Detaylı bilgi için Tayyar Altıkulaç’ın muhteşem kitabı okunabilir. "Mushaflardaki İmla Meselesi"). Şu an elimizde Osman Mushaf’ından kopyalandığı düşünülen mushaflar vardır. Bu mushaflar detaylı incelendiğinde birçok kelimenin yazımında imla hatalarının olduğu görülecektir. Haşa, Allah Kuran’ı koruyamamış mı olmuştur! Peki, Allah isteseydi peygamberin bizzat yazdırdığı Kuran’ı bize harfi harfine ulaştıramaz mıydı? Tabii ki ulaştırabilirdi. Ama bunu istememiştir. Çünkü Yüce Allah’ın koruma sistemi daha farklı tecelli edecektir. Allah Kuran’ı matematik ile korumaktadır. Kuran’ın içerisine öyle bir sistem yerleştirmiştir ki taklit edilmesi mümkün olmayan, bozulması mümkün olmayan, kıyamete kadar kendisini koruyan bir sistem koymuştur. Bu sistem 19 sistemidir ve matematiktir. 19 sistemi Kuran’daki harfleri de korumaktadır. Mushaflardaki imla hatalarını düzeltmektedir. İnsan hatası nedeni ile yapılan imla hatalarını dahi düzeltmiştir ve düzeltmeye devam edecektir.

Bu 2 sözün Kuran’dan olmadığını, sonradan sokulmaya çalışıldığını rivayetlerden de anlamaktayız.

Peki, Yüce Allah neden Kuran’a 2 sözün girmesine izin vermiştir?

Bunu cevabı çok açıktır. Kuran’daki matematiksel koruma sisteminin Kuran’ı koruduğunu herkese göstermek.

Tevbe suresinin sonuna eklenen 2 süzün Kuran'dan olduğunu savunanların getirdiği zayıf bir matematiksel delil?

Tevbe suresinin sonuna eklenen 2 sözün Kuran’dan olduğuna matematiksel bir delil olarak bu 2 sözün harf sayısının 114 olmasını gösteren bazı kişiler vardır. Gerçekten de bu 2 sözün harf sayısının toplamı 114’tür. Fakat bu durum delil olabilir mi? Kuran’a baktığımızda ayetteki harf sayıları toplamı 114 eden 36 çift ayet mevcuttur. Bu ayet çiftleri aşağıda verilmiştir.

Harf sayının 114 olması yukarıdaki tablodaki veriler ve deliller düşünüldüğünde önemini yitirmektedir.

En doğrusunu Allah bilir.